در این درس درباره متغیرهای محیطی (Environment Variables) در داکر صحبت میکنیم. متغیرهای محیطی ابزاری مهم برای مدیریت تنظیمات برنامهها هستند، زیرا امکان جداسازی پیکربندی از کد را فراهم میکنند—که یکی از اصول معماری 12 فاکتوری است. ابتدا یاد میگیریم که چگونه با استفاده از گزینه -e در دستور docker run متغیرهای محیطی را مستقیماً به کانتینر تزریق کنیم. سپس نحوه استفاده از فایل .env و گزینه --env-file برای بارگذاری چندین متغیر محیطی به صورت منظم و قابل نگهداری بررسی میشود. این روشها به ما کمک میکنند برنامههای کانتینریشده را قابل تنظیم، امن و منعطف اجرا کنیم.
مواردی که در این درس بحث و پیادهسازی میشوند عبارتند از:
- چرا از Environment Variables ها استفاده می کنیم؟
- روش اول: Injecting Environment Variables via -e (or –env) Option
- روش دوم: Using an .env File with –env-file