همانطور که می دانید مسیر default مسیری است که اگر ترافیک دریافتی روی روتر با هیچ یک از مسیرهای جدول مسیریابی مطابقت نداشته باشد، از مسیر default ارسال می گردد. به جای ایجاد دستی مسیر default در روترهای سازمان می توان آن را از طریق پروتکل مسیریابی دایر در آن سازمان منتقل نمود 

که بار مدیریتی و نگهداری شبکه را کاهش می دهد. در پروتکل های مسیریابی مختلف به شیوه های مختلقی default ارسال می گردد. اگر می خواهید به انواع روش های ارسال default در پروتکل های مختلف آشنا شوید، فصل EIGRP و بخش ارسال default در این پروتکل را مطالعه نمایید. در بخش مذکور همه روش های ارسال default در پروتکل های مختلف با یکدیگر مقایسه شده اند که تکرار آن در این بخش ضروری به نظر نمی رسد.

در OSPF فقط با یک شیوه و آن هم استفاده از دستور default-information originate ارسال default امکان پذیر است و دیگر روش های ارسال default، مثلا redistribute کردن مسیر static default در OSPF، کار نمی کند.

همانطور که در پاراگراف قبلی گفته شود در OSPF با استفاده از دستور default-information originate مسیر default در کل شبکه OSPF ارسال می گردد. چند نکته زیر در مورد این دستور حائز اهمیت است:

  • 1- در این دستور می توانید هم متریک و هم نوع متریک مسیر default را تعیین کنید که به صورت پیش فرض با مقدار متریک 1 و نوع متریک E2 است.
  • 2- این دستور فقط وقتی مسیر default را ارسال می کند که مسیر مورد نظر در جدول مسیریابی خودش نیز وجود داشته باشد. به عبارت دیگر اگر مسیر default را به خود روتر معرفی نکرده باشیم، با این دستور مسیر default ارسال نخواهد شد.
  • 3- در این دستور پارامتر always وجود دارد که در صورت استفاده از آن، حتی اگر روتر مسیر default را نشناسد، باز هم مسیر default را ارسال می کند.
  • 4- در استفاده از این دستور می تواند از پارامتر route-map استفاده کنید که در صورت استفاده از آن می توانید مسیر default را به صورت مشروط ارسال کنید. مثلا بگویید به شرطی مسیر default را ارسال کن که لینک با ISP قطع نباشد. یا در صورتی که ارتباط اینترنتی مشکلی ندارد و از نظر کیفیتی در سطح مناسبی است، مسیر default را ارسال کن. استفاده از دستور route-map را در فصل redistribution و همچنین مباحث پیشرفته مسیریابی یاد می گیریم. چگونگی چک کردن کیفیت اینترنت را نیز در فصل مباحث پیشرفته مسیریابی یاد خواهیم گرفت اما با این وجود در ابن بخش یک سناریو ساده از ارسال مشروط default را تست خواهیم نمود.

در ذیل چگونگی ارسال default در OSPF نشان داده شده است. در ابتدا روی روتر IOU1 مسیر default را بدون استفاده از پارامتر always ارسال می کنیم. در خروجی نشان داده شده است تا زمانی که مسیر default روی روتر IOU1 ایجاد نشود، مسیر default در OSPF منتقل نمی شود. به محض ایجاد دستی مسیر default روی روتر IOU1 روی روتر IOU2 مسیر default ظاهر می شود. ضمنا در این مثال متریک و نوع متریک به صورت دستی تنظیم شده اند که بعد از ارسال مسیر default روی روتر IOU2 قابل مشاهده هستند.

way ospf

ارسال مسیر default در OSPF

 

!!! IOU1

IOU1(config)#router ospf 1

IOU1(config-router)#default-information originate ?

  always       Always advertise default route

  metric       OSPF default metric

  metric-type  OSPF metric type for default routes

  route-map    Route-map reference

  <cr>

!!! مسیر default بدون استفاده از پارامتر always ارسال شده است. در خروجی جدول مسیریابی روتر IOU2 مشاهده می کنیم که مسیر default وجود ندارد.

IOU1(config-router)#default-information originate metric-type 2 metric 5

!

!!! IOU2

IOU2#sh ip route 0.0.0.0

% Network not in table

!

!!! حال مسیر default را به صورت دستی روی روتر IOU1 ایجاد می کنیم که نتیجه آن ارسال مسیر default در OSPF است. نتیجه ارسال مسیر default در روتر IOU2 نشان داده شده است

!!! IOU1

IOU1(config)#ip route 0.0.0.0 0.0.0.0 12.1.1.2

IOU1(config)#ip route 0.0.0.0 0.0.0.0 13.1.1.2

!

!!! IOU2

IOU2#sh ip route 0.0.0.0

Routing entry for 0.0.0.0/0, supernet

  Known via "ospf 1", distance 110, metric 5, candidate default path

  Tag 1, type extern 2, forward metric 10

  Last update from 10.1.1.1 on Ethernet0/0, 00:00:22 ago

  Routing Descriptor Blocks:

  * 10.1.1.1, from 10.1.1.1, 00:00:22 ago, via Ethernet0/0

      Route metric is 5, traffic share count is 1

      Route tag 1

 

چگونگی پیاده سازی ارسال مسیر default در OSPF

نکته ای که در این سناریو وجود دارد اینکه اگر لینک های به سمت ISP قطع شود، ارسال مسیر default بی فایده است و بهتر است مسیر default ارسال نگردد. در غیر این صورت ترافیک های اینترنت تا روتر IOU1 می رسد و در آنجا drop می شود. مسیر default باید مشروط ارسال گردد. برای ارسال مشروط مسیر default از ابزار route-map استفاده می کنیم که در فصل های آتی مفصل در مورد آن صحبت خواهیم کرد. با این ابزار چک می کنیم که آیا دو لینک متصل به ISP فعال است و یا خیر و در صورت فعال بودن حداقل یکی از این دو لینک مسیر default را ارسال می کنیم.

برای اینکار ابتدا دو prefix-list تعریف می کنیم که به subnet های متصل به ISP اشاره می کند. سپس route-map ای می نویسیم که وجود این subnet ها را چک می کند و نهایتا route-map مورد نظر را به دستور default-information originate اعمال می کنیم. در صورتی که حداقل یکی از subnet های متصل به ISP فعال باشد، مسیر default ارسال خواهد شد.

!!! IOU1

!
ip prefix-list ISP seq 5 permit 12.1.1.0/24

ip prefix-list ISP seq 10 permit 13.1.1.0/24

!

route-map CHECKISPLINKS permit 10

 match ip address prefix-list ISP

!

router ospf 1

 default-information originate route-map CHECKISPLINKS

ارسال مشروط default در OSPF

بدیهی است که فعال بودن صرفا خود لینک به منزله اتصال اینترنت نیست. برای کاراتر شدن سناریوی فوق بهتر است در ابزار route-map به جای چک کردن subnet های متصل به ISP در جدول مسیریابی، اتصال و یا عدم اتصال به اینترنت را بررسی کنیم. برای پیاده سازی این سناریو لازم است تا تسلط کافی روی IP SLA وTracking داشته باشیم تا به جای match کردن prefix-list در دستور route-map، tracking را چک نماییم. هم اکنون از این بحث صرف نظر می کنیم اما در بخش مربوط به مباحث پیشرفته مسیریابی حتما در مورد این موضوع صحبت خواهیم کرد.

نکته پایانی و قابل توجه در این بخش اینکه دستور default-information originate در پروتکل RIP هم اقدام به ارسال مسیر default می کند اما یک تفاوت عمده با OSPF دارد و آن اینکه در پروتکل RIP در صورت استفاده از این دستور به شرطی مسیر default ارسال می شود که مسیر default در جدول مسیریابی روتر وجود نداشته باشد و یا اینکه مسیر default را از پروتکل دیگری یاد گرفته باشد. به عبارت دیگر در صورتی که مسیر default به صورت دستی روی روتر ایجاد شده باشد، استفاده از این دستور اقدام به ارسال مسیر default نخواهد کرد.

 

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید