رایکا امپرا

مسیریابی بر اساس پارامترهای کیفی شبکه همواره یکی از چالش های اصلی شبکه های IP بوده است و تاکنون نیز راه حل جامع و کاملی که بتوان در شبکه های IP از آن استفاده کرد، توسعه داده نشده است. پروتکل مسیریابی EIGRP با قراردادن پارامترهای کیفی Load و Reliability گام اول را در محقق ساختن این هدف برداشت اما متاسفانه هیچگاه عملیاتی نشد. کمپانی سیسکو در سالهای اخیر با معرفی تکنولوژی به نام pfr گام خوبی در این راه برداشته است که پیشنهاد می شود حتما مطالعه ای داشته باشید.

در این بخش قصد داریم چگونگی تاثیر خروجی IP SLA روی مسیرهای static را به دقت مورد بررسی قرارا داده و پیاده سازی نماییم. برای شروع بهتر است به شکل توجه کافی داشته باشیم. سعی شده است این مثال به نحوی طراحی شود تا با دنیای واقعی تفاوت نداشته باشد.

خروجی IP SLA نه تنها روی مسیرهای static تاثیر می گذارد بلکه قابلیت جابجایی مسیر را در سناریوهایی که مسیر بر اساس PBR تعیین می شود را نیز دارد. در سناریوی قبل فرض کنید که مسیریابی اینترنت بر اساس سیاست سازمانی انجام می گیرد و ترافیک اینترنت از مبدا 192.168.1.10 روی ISP اول و ترافیک اینترنت از مبدا 192.168.1.20 روی ISP دوم منتقل می گردد. البته در کنار این نوع مسیریابی، مسیرهای default نیز همچنان در روتر وجود دارد تا ترافیک هایی که سیاستی برای آنها تعریف نشده است با توجه به جدول مسیریابی خارج گردند.