مباحث مقدماتی و پیشرفته پروتکل مسیریابی ISIS
پروتکل ISIS همانند پروتکل OSPF از مجموعه پروتکل های Link State محسوب می شود و بنابراین قوانین حاکم بر آن همان قوانین Link State است. بدین معنی که هر روتر اطلاعات لینک ها و روترهای متصل به خود را در شبکه منتقل می کند و بنابراین در هر روتر اطلاعات توپولوژی شبکه وجود خواهد داشت
پروتکل ISIS همانند پروتکل OSPF از مجموعه پروتکل های Link State محسوب می شود و بنابراین قوانین حاکم بر آن همان قوانین Link State است. بدین معنی که هر روتر اطلاعات لینک ها و روترهای متصل به خود را در شبکه منتقل می کند و بنابراین در هر روتر اطلاعات توپولوژی شبکه وجود خواهد داشت.
سپس هر روتر با اجرای پروسه SPF بهترین مسیر را تا هر لینک در شبکه استخراج می کند و آن را در جدول مسیریابی قرار می دهد. تغییرات توپولوژی بلافاصله در شبکه منتقل می گردد و روترها با اجرای مجدد پروسه SPF جدول مسیریابی خود را به روز می کنند. تا اینجا هر چه گفته شد عینا در پروتکل مسیریابی OSPF نیز صادق بود. این سوال مطرح می شود که حتما تفاوتهایی بین این دو پروتکل وجود دارد. این تفاوت ها چیست؟ اگر بخواهم در این بخش به طور خلاصه به بعضی از تفاوت های مهم اشاره کنیم، اولین و مهمترین آن کاربرد این دو پروتکل است. امروزه پروتکل OSPF عمدتا در محیط سازمانی به کار گفته می شود اما پروتکل ISIS بیشتر در محیط های ISP و یا Service Provider ها دیده می شود که دلیل آن به تفاوت ساختار Area و همچنین شیوه ارسال اطلاعات لینک ها در این دو پروتکل بر می گردد. در پروتکل ISIS ساختار چینش Area انعطاف پذیری بیشتری دارد و این محدودیت که در پروتکل OSPF نمی توانید مستقیما بین Area ها ارتباط داشته باشید در پروتکل ISIS وجود ندارد. ساختار بسته های ارسالی در OSPF، LSA نامیده می شود و تنوع بسیار زیادی دارد. این تنوع انعطاف پذیری را در OSPF به ارمغان می آورد. اما در ISIS اطلاعات لینک ها ارسالی که LSP نامیده می شود فقط به دو دسته LSP L1 و LSP L2 تقسیم می شود و سادگی و سربار بسیار کمتری نسبت به OSPF دارد. این سربار کمتر آنقدر قابل ملاحظه است که ISIS را قابل استفاده برای محیط های بسیار بزرگ همچون Service Provider ها کرده است. با توجه به مستندات سیسکو حداکثر 50 روتر در یک Area از OSPF قابل تحمل است و بیش از آن حتما باید در Area متفاوتی قرار گیرد، در ISIS این عدد 1000 است. این ویژگی ISIS که می توانید 1000 روتر را در یک Area قرار دهید بسیار برای سرویس دهنده ها جذاب است. دلیل آن به سرویس MPLS Traffic Engineering بر می گردد. اکثر ISP ها از این سرویس در شبکه خود استفاده می کنند تا به صورت بهینه از ظرفیت لینک های زیرساخت شبکه خود استفاده کنند. البته وقتی می توانید از سرویس مهندسی ترافیک به صورت کامل بهره مند شوید که شبکه شما فقط یک Area داشته باشد و این در OSPF امکان پذیر نیست. ISIS به خاطر ویژگی مقیاس پذیری، این قابلیت را به سرویس دهنده ها می دهد که کل شبکه را فقط در یک Area در نظر بگیرند و در این صورت است که می توانند به صورت کامل سرویس مهندسی ترافیک را در شبکه بکار ببندند و در هزینه های زیرساخت صرفه جویی بسیار زیادی ایجاد نمایند.
OSPF بیشتر مورد استقبال سازمانهاست زیر این پروتکل انعطاف پذیری زیادی در انواع Area و انواع LSA ایجاد می کند و به مدیر شبکه آزادی عمل بیشتری می دهد. ضمنا این پروتکل برخلاف ISIS خاص شبکه های IP است. پروتکل ISIS از ابتدا برای شبکه های CLNS با پروتکل CLNP طراحی شده است و بعدا ویژگی IP نیز به آن اضافه شده است و هنوز علی رغم اینکه این پروتکل صرفا در شبکه های IP استفاده می شود، برای عملکرد صحیح خود نیاز به آدرس های CLNS دارند. استفاده از آدرس های CLNS در شبکه های IP کمی مدیران شبکه را آزار می دهد و بنابراین سازمانها کمتر تمایلی به ISIS نشان می دهند.
در ادامه و در اولین سرفصل با مفاهیم جدید ISIS که کمی با OSPF تفاوت دارند، آشنا خواهیم شد. همچنین در آن به ساختار چینش Area و همچنین سیستم آدرس دهی در ISIS می پردازیم
IS مخفف کلمه Intermediate System و یا سیستم میانی است که منظور همان روتر است و IS-IS به پروتکلی گفته می شود که بین دو IS یا دو روتر فعال می شود که منظور همان پروتکل مسیریابی است.
همانطور که در مقدمه ISIS گفته شد این پروتکل در ابتدا برای شبکه های CLNS طراحی شده است اما از آنجایی که نگاه و طراحی به این پروتکل بر مبنای توسعه پذیری بوده است، با تغییراتی که روی ان ایجاد شده است امروزه در شبکه های IP قابل استفاده می باشد. علی رغم اینکه از این پروتکل امروزه در شبکه های IP استفاده می شود اما بکارگیری آدرس CLNP در روترهای ISIS همچنان ضروری است.
ذکر این نکته خالی از لطف نیست که در شبکه های CLNS که امروزه تقریبا وجود خارجی ندارند، به کامپیوتر ها یا تودهای انتهایی ES و یا End System گفته می شد و پروتکلی که بین نودهای انتهایی و روترهای وجود داشت، ES-IS[1] گفته می شود
پروتکل IS-IS تنها پروتکل مسیریابی است که روی لایه 2 یعنی لایه data-link سوار می شود. اگر به خاطر داشته باشید پروتکل های EIGRP و OSPF روی IP، پروتکل RIP روی UDP و پروتکل BGP روی TCP سوار می شود
سرفصل مطالب
- ISIS Overview
- Area in ISIS
- ISIS vs OSPF
- L1 and L2 Routing in ISIS
- NSAP Addressing in ISIS
- ISIS Basic Configuration
- ISIS Neighborship
- ISIS Database Exchange
- ISIS Database Exchange Part2
- ISIS Database Exchange in Broadcast network
- ISIS NBMA Database Exchange
- ISIS Metric
- ISIS Convergence
- ISIS Authentication
- ISIS Default Advertisement
- ISIS Route leaking
- ISIS in IPv6
- ISIS Multi Topology
- Implement ISIS Scenario